teorię instrumentów finansowych

Encyklopedia PWN

[łac. subsydium ‘pomoc’, ‘wsparcie’],

idea subsydiarności głosi, że każda władza, a w szczególności władza polityczna powinna mieć znaczenie pomocnicze (wspierające) i pobudzające w stosunku do wysiłków podejmowanych przez autonomiczne i samodzielne jednostki, które ją ustanowiły (aspekt pozytywny subsydiarności). Gdziekolwiek jest to możliwe i konieczne, państwo nie powinno odbierać ludziom władzy (rodzicielskiej, służbowej, politycznej na wszystkich szczeblach), którą są oni w stanie sprawować z własnej woli i za pomocą własnych środków, i za której pośrednictwem mogą z pożytkiem realizować się zarówno dla interesu ogółu, jak i własnego (aspekt negatywny subsydiarności). Naczelnym motywem każdej społecznej interwencji winno być niesienie pomocy członkom społeczeństwa, a nie zastępowanie bądź niszczenie ich własnej aktywności.

budżetowa polityka,

ekon. część polityki finansowej państwa wyodrębniona ze względu na jej przedmiot (gromadzenie dochodów, dokonywanie wydatków, finansowanie deficytu budżetowego), a nie na szczególne cele, tożsame z celami przyjętej aktualnie polityki gospodarczej; w węższym znaczeniu polityka budżetowa obejmuje decyzje dotyczące poziomu i struktury wydatków państwowych, opodatkowania oraz zadłużania się przez państwo.

planowanie gospodarcze:

Roosevelt

[rọ^uzəwelt]

Theodore